İnsan İnsanın Kurdudur.

     

   

  HOMO HOMINI LUPUS ( İnsan insanın kurdudur) MU ?

    "İnsan insanın kurdudur" deyişinin sahibi Thomas Hobbes'a göre insanlar doğuştan eşittir. Bu eşitlik sonuçta amaçlarına erişme umudunun eşitliğini sağlar. Buradan hareketle aynı anda sahip olamayacakları bir şeyi isterlerse çatışma doğar. Çatışma, düşmanlığı ve diğerini baskı altına almayı ya da yok etmeyi doğurur. Kişi kendi varlığını korumak için gerekli her şeyi yapacaktır. İnsanın doğasında üç temel savaş nedeni mevcuttur; rekabet, güvensizlik ve şan, şeref... Birincisi kazanç için, ikincisi güvenlik, üçüncüsü ise toplumsal statü için mücadele etmeye iter.

         Birincisinde insan kazanmak için çevresindeki fiziki ve sosyal unsurları egemenliğine katmak ister, bunun için şiddete bile başvurur. İkincisinde kendini korumak için, ikincisinde ve üçüncüsünde de aynı gerekçelerle şiddete başvurur, yani sonuç olarak birlikte yaşayan herkes herkese karşı savaş halindedir. Bu doğal bir durumdur. İşte bu noktada devlet olmalıdır.

         Herkesin herkesle çatıştığı, savaş halinde olduğu böyle bir topluma güvensizlik hakimdir. Hiçbir sosyal, ekonomik, siyasi etkinliğin önemi yoktur. T.Hobbes buradan hareketle insanlara ne olduklarını gösterip, sonra en uygun siyasal örgütlenme biçimini önermektedir. Toplumun neden devlete gereksinimi olduğunu ortaya koymaya çalışır, çünkü devlet hem insanların isteklerini frenleyecek, hem güvenli bir ortam oluşturacak, hem de kişisel savaşları önleyecektir. İnsan akılsal davranarak diğer insanlara ihtiyacı olduğu bilincinden hareketle toplu yaşama katılacaktır, yani aklıyla barışa yönelecektir, yani tüm insanlarda var olan kendini koruma isteği doğa durumunda savaşa neden olurken, toplumsal durumda barışa neden olacaktır, yani insanlar haklarını korumak, güvencede olmak için uzlaşacaklar ve ortak bir "egemen" oluşturacaklardır. Özetle, T.Hobbes'un "doğa insanı" sosyal varlık değildir, insan insanın kurdudur sürekli birbirini kemirir, yok etmeye çalışır... Bu durum kendini varlığını da tehlikeye atacağından kendini koruma isteği uzlaşmayı zorunlu kılar ve doğal insan uzlaşmacı, sosyal insana dönüşür.